Kręgle ogrodowe

Inaczej ma się sprawa z szubieniczką do kręgli ogrodowych; tu nie potrzebujemy się obawiać wypadku, nawet gdyby upadla wskutek niedokładnego wykonania. Pionowa belka jest 250 cm wysoka, z czego 1/5, to jest 50 cm, zakopujemy w ziemię. Ramię poprzeczne 100 do 120 cm długie wpuszczamy na czop w belkę pionową i dajemy jeszcze ukośne wzmocnienie, jak wskazuje rysunek. Koniec belki wkopany w ziemie, powinniśmy posmarować terem, by go ochronić przed gniciem. Jako podstawę na kręgle, stosujemy czworobok z calowych desek niekoniecznie struganych, o bokach 50 do 60 cm. Usztywniamy go, przybijając pod spodem listewki i przyśrubowujemy go do czterech palików wbitych w ziemię. Należy przy tym tak ustawić deskę, by leżała na ziemi zupełnie dokładnie poziomo, a środek jej znajdował się w kierunku prostopadłej, przeprowadzonej z punktu zawieszenia kuli. W miejscach przybijamy cienkie okrągłe blaszki dla wyznaczenia stałych miejsc ustawiania kręgli. Zamiast robienia całe deski, możemy wbić po prostu w ziemię dziewięć palików, równo u góry spiłowanych i wbitych tak, by końce ich leżały w jednym równym poziomie. Na główkach palików należy też przybić blaszki. Wyważenie dokładne zrobimy najlepiej z pomocą wagi wodnej (poziomnicy). Podczas gry w kręgle stajemy dwa do trzech kroków przed kręglami i wypuszczamy kulę z lekkim rozpędem z ręki. Nic powinna ona jednak trafiać w kręgle z przodu, tylko przebiedź łuk i uderzyć w nie z tyłu. Kręgiel najbliżej położony ku belce nazywa się chłopakiem przednim. Inne nazwy i przepisy gry zdobędziemy u kogoś ze starszych; jest ich tak dużo i tak są rozmaite, iż wyliczanie ich tutaj, zabrałoby za dużo miejsca.

To Cię zainteresuje:

– dobry adwokat lublin